(“Xhaxha Vanja” – Çehov; regjia nga Grigor Antonov; produksion i Teatrit Vazrazhdane – Sofje, shfaqur  në  Skupifestival  2019)

Pjesa antologjike  “Xhaxha  Vanja” e Çehov-it, kësaj radhe nga regjisori Grigor Antonov dhe ansambli i aktorëve nga  teatri  Sofjes Vazrazhdane ,  i ofruar në një variant kamertal. Regjisori Antonov përpiqet që të gjitha zhvillimet e kësaj komedie prekëse nga Çehov,  ti ngjesh në një hapsirë të vogël. Që nga fillimi i sfondit muzikor (Hristo Namliev), na sugjeron që bëhet fjalë për  situata shqetësuese dhe ankthi, në të cilat do të  “kapen” perzonazhet e Çehov-it .

Duke vepruar kështu,  regjisori Antonov shmang  ekzaltimet e mëdha  dhe planin e gjerë  të veprimit transparent,  por i lë gjërat  ”…të rrjedhin  vetë ” (Beket).

Në këtë kontekst ai ndërton një shfaqje delikate të dhimbshme por me veprime të ngadalta, gati gati depresionuese nga protagonistët.

Në secilin prej tyre përgatitet nga  një  “stuhi” , ashtu si në rastin jashtë me motin. Pra, një hapësirë të vogël , formësohet një shfaqje e gjendjeve  dhe atmosferës, një hapësirë e mbushur me emocione dhe pasione që ndërthuren  e ndryshojnë.

Disa pika në këtë janë dominante ne këtë vënie në skenë.

Këto  përgjumje dhe letargji në provincën  ruse të funditshekullit të 19-të,  këndellja e  ndërgjegjësimi intelektual i Astrov- it,  vajtimet e tij ekologjike, dhe për në  fund janë përplasjet e pashmangshme të dashurisë, duke konfirmuar edhe një herë konstanten e Çehov- it, se të gjithë janë të dashuruar, por kryesisht  në personin  gabuar.

Kështu që mbetet vetëm dëshira për një dashuri të papërmbushur ose të humbur, por edhe ëndrra për një jetë më të mirë, edhe sikur të ishte në  “në atë botë” (është kapur bukur nëpër skenën e fundit midis Sonja dhe Vojnicki-xhaxha Vanja!)

Ansambli dramës nga Sofia,  na ofron një kreacion  të saktësuar, “të dozuar” të personazheve që flasin më shumë me heshtjen e tyre,  sesa me fjalët , duke mbajtur kështu vëmendjen e publikut , duke ndjerë  bashkdhemje me ta  dhe tërhequr simpatinë  për personazhet e tyre të  pafat.  Edhe pse në një vënie kamertale, hapësirë ​​e kufizuar performanca tingëllon e fuqishme dhe efektive. Përndryshe, kontributin e tyre të shkëlqyer e japin aktorët, Svejen Mladenov, Robert Janakiev, Jana Rasheva, Viktoria Nikolova, Georgi Zlatarev, Ivet Radulova, Gergana Kofardzieva, Bojan Mladenov dhe Jordan Rusin…

-Todor Kuzmanov